Je eigen moerasbak. - MARC'S VLEESETENDE PLANTEN

Marc's VLEESETENDE Planten.
Marc's vleesetende planten
Ga naar de inhoud

Je eigen moerasbak.

Hoe kan je je lievelingsplanten het best huisvesten? Er zijn uiteraard meerdere mogelijkheden. Zo had ik besloten om een eigen moerasbak te ontwerpen. Dit was meer efficiënt om de planten te verzorgen. Ik zou me dan niet meer hoeven te bukken om verslenste bekers af te knippen of om planten te verwijderen/in te planten. De bouw ervan diende ook redelijk sterk te zijn want eenmaal de turf volgezogen met water zou dit een grote druk uitoefenen op de constructie. Zo maakte ik een planning op voor de aanleg van een moerasbak.
Kant en klare bakken aankopen in plastic/polyester is niet goedkoop maar uiteraard wel een efficiënte en 'snelle' oplossing indien het wel kan. Ik maakte de keuze om zelf een bak in hout vervaardigen. De grootte kan je zelf bepalen. In kocht standaard ‘tuinhuisplanken’ aan met een lengte van 3 m en planken met een lengte van 2,10 m evenals de gleufbalken waar je deze planken kon inschuiven. Dikte van de planken 1,8 cm, voldoende om grote druk aan te kunnen. Ik verzaagde de balken in 4 gelijke delen met een hoogte van 67 cm en dus had ik met planken met een breedte van 13,4 cm (lip inbegrepen), voor elke zijde 5 stuks nodig om het plaatje te laten kloppen. Ik kocht vijverfolie aan met een lengte van 5 X 4m, 5 zakken fijn wit zand, een rol stevige zwarte plastic (30 cm breed). 4 dalstenen om de hoeken uit te passen en 4 balkjes (5X5 cm, 150 cm lengte) in tropisch hardhout ter versteviging van de zijkanten. Een paar zakken in jutte zouden van pas komen bij de afwerking van het geheel evenals een professionele nietmachine. Een schoffel, hark, rijf, waterpas en een zware hamer waren onmisbare instrumenten.

Zie volgend 'visueel' stappenplan. Op de gekozen plek verwijderde ik met de schoffel, hark en rijf het gras en het onkruid en ‘effende’ de plek om zo goed en vlot mogelijk te kunnen werken. In elke hoek legde ik een dalsteen en zorgde ervoor dat die stenen ten opzichte van elkaar waterpas lagen met behulp van een grote, effen plank en een waterpas. Op elke dalsteen plaatste ik een stuk balk en kon ik de planken in de gleuven schuiven met nog een paar schroeven erin voor alle zekerheid.
Om lekken in de bodem te voorkomen plaatste ik een onderlaag in bouwplastic. Daar bovenop kwam het fijne, witte zand zodat een scherp voorwerp langs de onderzijde de folie niet meer zou kunnen doorprikken. Ik spreidde de vijverfolie over het oppervlak en duwde hem goed tot in alle benedenhoeken. Met twee volle gieters vulde ik de bak reeds een 5 cm met regenwater zodat alles goed op zijn plaats zou blijven. Ik maakte de vijverfolie nog niet vast daar de bak nog moest gevuld worden. Vijverfolie rekt, dus ik kon dit beter later doen. Ter versteviging van de zijkanten bracht ik dan de zijbalkjes aan. Met een zware hamer sloeg ik deze op strategische plaatsen in de bodem. Nu kon ik de bak vullen met de aangeschafte turf. Hierna werd de bak gevuld met regenwater afkomstig van het dak van mijn serres. De constructie kreeg nu een aantal dagen 'rust' zodat de vijverfolie zich goed zou kunnen ‘zetten’ onder het gewicht van de turf. De rand van de bak werd nu eerst afgewerkt voor ik de ‘bewoners’ erin kon huisvesten. Ik knipte de rest van de vijverfolie af en liet hem een 10 cm over de rand vallen. Hierna knipte ik jutte-zakken in stroken en duwde deze aan de binnenkant een 20 cm in de turf. Langs de buitenzijde plooide ik deze achter de rand van de vijverfolie. Met een nietmachine bevestigde ik deze rand op de houten planken zodat het geheel mooi afgewerkt was. In het midden van de bak plaatste ik een klein voorgevormd plastic vijvertje als waterpartij. Het oog wil immers ook wat.

Tijd nu om mijn prachtig moeras te vullen met planten! Na deze taak had ik plots veel meer vrije ruimte in mijn serres. In het met regenwater gevulde en met turf verzuurde vijvertje gooide ik een sliert Utricularia. Mijn moeras werd gevuld met diverse soorten Sarracenia, Drosera intermedia, enkele planten D. anglica alsook Pinguicula grandiflora. De totale kostprijs van het ontwerp was in feite niet zo duur als je weet wat de prijs is voor afgewerkte plantenbakken van dezelfde grootte. Ik wens alle liefhebbers veel knutselgenot toe. Het is mijn overtuiging dat diegenen die het plan hebben opgevat om een moerasbak te maken er zeker geen spijt van zullen hebben. Genieten is immers de boodschap!
Kijk hier hoe ik te werk ben gegaan!
Vleesetende planten.
Mysterie in de plantenwereld!
Terug naar de inhoud